Διαδρομή στην πόλη των Γρεβενών

Η πόλη των Γρεβενών μικρή και πυκνοκατοικημένη επιτρέπει σε όποιον θελήσει να τη γνωρίσει, να δει όλα τα βασικά σημεία της μέσα σε σε λίγες ώρες. Ξεκινώντας από τη μία άκρη της πόλης – τη βορειοανατολική είσοδο – ο επισκέπτης αντιλαμβάνεται εύκολα από την πινακίδα καλωσορίσματος ότι πρόκειται για την πόλη των μανιταριών. Καθώς περπατά προς το κέντρο των Γρεβενών, περπατά ανάμεσα σε ένα μέρος των αθλητικών εγκαταστάσεων της πόλης, συναντά το πρώτο άγαλμα μανιταριών, το πετρόχτιστο μουσικό ωδείο, καθώς και το Διοικητήριο, στο οποίο στεγάζεται η Περιφερειακή Ενότητα Γρεβενών και άλλες δημόσιες υπηρεσίες. Εν συνεχεία και αφού περάσει από τη περιοχή των σχολείων περπατά στον κεντρικό δρόμο της πόλης, την οδό Κ. Ταλιαδούρη, και μπορεί πλέον να πιάσει τον σφυγμό της. Ιδιαίτερα κατά τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας, η πόλη έχει πολλή κίνηση τόσο σε οχήματα όσο και πεζούς.

Προχωρώντας πιο κεντρικά, ο επισκέπτης συναντά το δεύτερο άγαλμα μανιταριών, λίγο πριν το δημαρχείο και την πλατεία λαχαναγοράς. Σήμα κατατεθέν της πλατείας αλλά και της πόλης είναι το παραδοσιακό ρολόι που χτίστηκε το 1906 και πριν την απελευθέρωση αποτελούσε τμήμα τουρκικού τζαμιού.

Ακριβώς πάνω από την πλατεία λαχαναγοράς, βρίσκεται η πλατεία Αιμιλιανού, η οποία φιλοξενεί αγάλματα των τοπικών ηρώων της περιοχής. Γύρω από τις δύο πλατείες συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος των χώρων εστίασης και αναψυχής. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι οι δυο πλατείες και όλα τα σοκάκια τριγύρω τους με τις καφετέριες, τις παραδοσιακές ταβέρνες, τα μεζεδοπωλεία, καθώς και πλήθος άλλων σύγχρονων καταστημάτων σφύζουν από ζωή.Ανηφορίζοντας πάνω από την πλατεία, ο επισκέπτης περνά από τους πιο πυκνοκατοικημένους δρόμους των Γρεβενών, καταλήγοντας σε ένα από τα σημεία (οδός Φιλίππου) με το μεγαλύτερο υψόμετρο, όπου βρίσκονται μερικές από τις λιγοστές μονοκατοικίες της πόλης. Η θέα από αυτό το σημείο αποζημιώνει τον επισκέπτη, χαρίζοντάς του ένα αίσθημα ελευθερίας.

Προχωρώντας πιο βορειοδυτικά, ο επισκέπτης θα καταλήξει στη βορειοδυτική έξοδο της πόλης, όπου βρίσκεται η γειτονιά των εργατικών κατοικιών. Σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να φανταστεί ως εργατικές κατοικίες, πρόκειται για μια όμορφη γειτονιά, με χαμηλά σπίτια, μακριά από τη φασαρία του κέντρου. Μάλιστα είναι αρκετοί οι κάτοικοι που επιλέγουν αυτήν την περιοχή για τον απογευματινό τους περίπατο.

Για τους επισκέπτες που θα επιλέξουν μετά την επίσκεψή τους στο κέντρο της πόλης να κινηθούν δυτικά, η βόλτα θα καταλήξει στην έξοδο της πόλης προς το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας, στην οδό 13ης Οκτωβρίου, περνώντας μπροστά από το κτίριο του πνευματικού κέντρου και της δημόσιας δανειστικής βιβλιοθήκης, το γηροκομείο, το ανοιχτό στάδιο, το κλειστό γυμναστήριο και το κολυμβητήριο της πόλης. Σε αυτή την κατεύθυνση, και λίγο πιο ψηλά, βρίσκεται η περιοχή Βαρόσι με πολύ ωραίο κλίμα, μονοκατοικίες και θέα στην απέναντι καταπράσινη πλαγιά.

Σε περίπτωση που ο επισκέπτης θέλει να αποφύγει τα κοσμικά σημεία της πόλης και να απολαύσει το φυσικό περιβάλλον χωρίς να απομακρυνθεί πολύ από το κέντρο, μιμούμενος τους μόνιμους κατοίκους της περιοχής, μπορεί να αναζητήσει καταφύγιο στο Καστράκι (άλσος Θεοδωρίδη), ένα μικρό δάσος στο οποίο μπορεί να πιει τον καφέ του, να παίξει με τα παιδιά του, να αθληθεί, ή απλώς να περπατήσει απολαμβάνοντας τη γαλήνη, τα χρώματα και τα αρώματα του δάσους. Στην περιοχή υπάρχει και ένα μικρό θέατρο, το οποίο κάθε καλοκαίρι φιλοξενεί ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Με αφετηρία το Καστράκι, ο επισκέπτης μπορεί να ακολουθήσει κάποιο από τα πολλά μονοπάτια που υπάρχουν στην περιοχή για μεγαλύτερες διαδρομές μέσα στο δάσος ή με σκοπό να καταλήξει στη γραφική εκκλησία της Αγίας Παρασκευής ή στο ναό του Προφήτη Ηλία. Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής είναι χτισμένη μέσα στο δάσος, με αποτέλεσμα η αίσθηση γαλήνης που αποπνέει η περιοχή να ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό περιηγητή. Ο ναός του Προφήτη Ηλία είναι χτισμένος σε έναν λόφο, δίπλα στο Καστράκι. Η ανάβαση είναι κουραστική, αλλά η θέα αποζημιώνει όποιον τολμήσει να ανεβεί.

Διαδρομές στο νομό Γρεβενών

1η Διαδρομή

Η πρώτη διαδρομή περιλαμβάνει τη Βάλια Κάλντα και μαζί τους πιο γνωστούς τόπους απόδρασης του νομού. Το χωριό Ζιάκας, το Σπήλαιο, το φαράγγι της Πορτίτσας και το πολυφωτογραφημένο γεφύρι της, ο Όρλιακας με τα μαγευτικά του χρώματα, το γεφύρι του Αζίζ-αγά (το ψηλότερο της Μακεδονίας), τα βλαχοχώρια Αβδέλλα και Περιβόλι και φυσικά η Βάλια Κάλντα ή αλλιώς «Ζεστή Κοιλάδα», όλα είναι εδώ. Ειδικές διαδρομές, όπως αυτή για τον Εθνικό Δρυμό απαιτούν γνώση της περιοχής ή οδηγό και φυσικά 4Χ4.

Τετρακίνηση θα χρειαστείτε αν αποφασίσετε να επισκεφθείτε το γεφύρι στα Καγκέλια, του Κατσουγιάννη, του Κλέφτη και της Πορτίτσας ειδικά το φθινόπωρο και το χειμώνα. Οι φίλοι της πεζοπορίας θα δοκιμαστούν το καλοκαίρι στο πέρασμα του φαραγγιού (διαδρομή που περιλαμβάνει και κολύμπι), στην κατάβαση και ανάβαση στο παλιό καλντερίμι που οδηγεί στο φαράγγι από το χωριό Σπήλαιο, στα πάμπολλα μονοπάτια του Όρλιακα, στην ανάβαση για τις λίμνες Φλέγκα ή στις δεκάδες ακόμη διαδρομές της Βάλια Κάλντα.